Historia
O masażu » Historia
Masaż stosowany był już w Starożytności, gdzie stanowił element obrzędów religijnych. Wywodzi się z Indii i Chin. Pierwsze wzmianki dotyczące leczniczego działania masażu odnotowano już 3000 lat p.n.e.
W starożytnej Grecji masowano sportowców przed zawodami, natłuszczając w ten sposób ich ciało olejami. Zaobserwowano wtedy korzystny wpływ masażu na mięśnie, które były lepiej przygotowane do wysiłku. Również Rzymianie doceniali wartość masażu i stosowali go, jako zabieg leczniczy, sportowy i kosmetyczny. Wiadomo również, że w niektórych krajach słowiańskich do ok. XIV wieku istniały łaźnie parowe, w których po kąpieli ludzie byli poddawani oklepywaniu rózgami w celu poprawy ukrwienia tkanek.
W Średniowieczu nastąpił zastój nauk medycznych, więc również i masaż został zaniedbany. Na nowo został on wskrzeszony w XVI wieku dzięki francuskiemu lekarzowi Ambrożemu Pare. W wyniku swoich badań i obserwacji nad pozytywnym wpływem masażu, w swojej pracy naukowej ogłosił on masaż, jako oficjalną metodę leczenia. Duży wkład w rozwój masażu włożył w XIX wieku szwedzki lekarz Per Henrik Ling, który był współtwórcą metody terapeutycznej i higienicznej zwanej szwedzką gimnastyką. W jej skład wchodził także masaż. Szkołę masażu klasycznego stworzył holenderski lekarz Johan Mezger. On określił zasady masażu ze wskazaniami i przeciwwskazaniami do jego wykonania. Jest uważany za autora „masażu naukowego”. Należy podkreślić również wpływ Polaka, prof. Izydora Zabłudowskiego, dzięki któremu masaż traktowany był na równi z innymi działami wiedzy medycznej.
W okresie międzywojennym masaż stanowił dość popularną metodę leczenia. Zapomniano o nim jednak znowu po II wojnie światowej. Obecnie masaż wraca do łask.
Moim zdaniem, masaż jest najstarszą i najprostszą formą leczenia i samoleczenia, z którą spotyka się każdy z nas. Pierwszy kontakt noworodka, z otaczającym światem, zaczyna się od dotyku mamy, który daje poczucie bezpieczeństwa i przynosi ulgę, a kiedy jesteśmy starsi, naturalnym odruchem, jest rozmasowywania obolałych miejsc.